خوشحال میشم بیای 
منم بلینک 
رمان پرتگاه عشق فصل1
سلام براتون رمان جدیداوردم خیلی گریه داره غمگین بروادامه مطلب بخونش زودباش خواستی بگوفصل های دیگه اشم بذارم
در حالی که با انگشتانش روی فرمان ضربه میزد نگاهش را به چراغ قرمز دوخت.
صدای بوق ماشین ها با صدای پخش ماشین در هم پیچیده و ازارش می داد.نگاهی به ساعتش انداخت. و پخش را خاموش کرد.
چراغ سبز شد به سرعت روی گاز فشرد.ماشین از جا کنده شد. با سرعت پیش می رفت.
وارد اتوبان شد.نگاهش به اینه بود.
پژویی به سرعت پیش می امد و از میان ماشین ها لایی می کشید. ماشین به کنارش رسید.صدای اهنگ ناهنجاری با صدای بلند به گوش می رسید.پوزخندی بر لب اورد.
پژو باز هم به حرکت در امد و به گوشه اتوبان رفت. نگاهش را به ماشین دوخت.
مرد میانسالی وارد اتوبان شد.نگاهش به پژو افتاد که به سرعت به طرف مرد میانسال میرفت.
صدای ناهنجار برخورد پژو با مرد به در میان صدای پخش بلند پژو نا پدید شد.
پژو بدون مکثی به حرکت خود ادامه داد.
نگاهش بر روی شماره پلاک پژو ثابت ماند.سرعتش را کم و ماشین را گوشه خیابان متوقف کرد. پژو به سرعت ناپدید شد.
چند ماشین دیگر هم توقف کردند.به سرعت از ماشین خارج شد و به طرف مرد رفت.
خون همه جا را فرا گرفته بود.به سرعت بالا سر مرد نشست.مرد به سختی دستش را به طرف او دراز کرد. با فریاد به کسانی که اطرفشان ایستاده بودند گفت:یکی زنگ بزنه امبولانس.
نگاهی به پاهای مرد انداخت.مرد ناله کرد.نگاهی به اوضاع مرد انداخت. به احتمال زیاد یکی از پاهایش شکسته بود.
اما ضربه ای که به سرش خورده بود عمیق تر بود.
مرد چیزی گفت: سرش را به صورت مرد نزدیک کرد.مرد فشار خفیفی به دستش اورد و گفت: دخترم.دخترم.دخت.... چشمان مرد بسته و صدایش قطع شد.
به سرعت سرش را روی قلبش گذاشت.زمزمه ها به گوش میرسید:مرد...بیچاره...می خواست وسط اتوبان یکدفعه نپره.
قلبش میزد.ناخوداگاه لبخندی زد.
سر بلند کرد و با فریاد گفت:امبولانس نیومد؟
صدای بوق ماشین ها با صدای پخش ماشین در هم پیچیده و ازارش می داد.نگاهی به ساعتش انداخت. و پخش را خاموش کرد.
چراغ سبز شد به سرعت روی گاز فشرد.ماشین از جا کنده شد. با سرعت پیش می رفت.
وارد اتوبان شد.نگاهش به اینه بود.
پژویی به سرعت پیش می امد و از میان ماشین ها لایی می کشید. ماشین به کنارش رسید.صدای اهنگ ناهنجاری با صدای بلند به گوش می رسید.پوزخندی بر لب اورد.
پژو باز هم به حرکت در امد و به گوشه اتوبان رفت. نگاهش را به ماشین دوخت.
مرد میانسالی وارد اتوبان شد.نگاهش به پژو افتاد که به سرعت به طرف مرد میانسال میرفت.
صدای ناهنجار برخورد پژو با مرد به در میان صدای پخش بلند پژو نا پدید شد.
پژو بدون مکثی به حرکت خود ادامه داد.
نگاهش بر روی شماره پلاک پژو ثابت ماند.سرعتش را کم و ماشین را گوشه خیابان متوقف کرد. پژو به سرعت ناپدید شد.
چند ماشین دیگر هم توقف کردند.به سرعت از ماشین خارج شد و به طرف مرد رفت.
خون همه جا را فرا گرفته بود.به سرعت بالا سر مرد نشست.مرد به سختی دستش را به طرف او دراز کرد. با فریاد به کسانی که اطرفشان ایستاده بودند گفت:یکی زنگ بزنه امبولانس.
نگاهی به پاهای مرد انداخت.مرد ناله کرد.نگاهی به اوضاع مرد انداخت. به احتمال زیاد یکی از پاهایش شکسته بود.
اما ضربه ای که به سرش خورده بود عمیق تر بود.
مرد چیزی گفت: سرش را به صورت مرد نزدیک کرد.مرد فشار خفیفی به دستش اورد و گفت: دخترم.دخترم.دخت.... چشمان مرد بسته و صدایش قطع شد.
به سرعت سرش را روی قلبش گذاشت.زمزمه ها به گوش میرسید:مرد...بیچاره...می خواست وسط اتوبان یکدفعه نپره.
قلبش میزد.ناخوداگاه لبخندی زد.
سر بلند کرد و با فریاد گفت:امبولانس نیومد؟
موضوعات: رمان پرتگاه عشق,
[ بازدید : 411 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]
ادامه مطلب
